Puszczę Romnicką często nazywa się polską tajgą. Termin ten pochodzi od występującej tu roślinności oraz ukształtowania terenu. Wzgórza morenowe przekraczające wysokość 200 m n.p.m. i duże obniżenia terenu wraz z porastającą je roślinnością przypominają leśne kompleksy dalekiej Północy.

Niegdyś obszar ten uważany był przez Prusów za siedzibę bogów. Nie czcili oni wizerunków bóstw, ale lasy jeziora i strumienie. Nazwa puszczy wywodzi się prawdopodobnie od staropruskiego określenia Błędzianki - Romnity. Największa rzeka przecina piękną dolinę o stromych zboczach.

Puszcza Romnicka w 2/3 znajduje się na terenie Rosji (obwód kaliningradzki), a 1/3 należy do Polski. Od 1998 roku po polskiej stronie istnieje Park Krajobrazowy Puszczy Romnickiej. Znanym obiektem są tutaj Mosty w Stańczykach, które są jednymi z najwyższych w Polsce.