Starcie dwóch potęg - zjednoczonych sił polsko-litewskich (posiłkowanych przez odziały ruskie, czeskie i tatarskie) oraz rycerzy zakonu krzyżackiego - zakończyło się zwycięstwem wojsk pod dowództwem Władysława Jagiełły. Klęska Krzyżaków zapoczątkowała zmierzch ich potęgi.

W celu upamiętnienia bitwy na polach w pobliżu Grunwaldu wybudowano w 1960 r. zespół pomnikowy. Poza granitowym obeliskiem z rzeźbami głów rycerzy składa się na niego 11 masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi. Do zespołu pomnikowego należy również amfiteatr. na jego arenie znajduje się niemal 20 metrowa kamienna makieta, która obrazuje rozstawienie wojsk przed bitwą.

Pod amfiteatrem jest niewielkie Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej z sala kinową, w której obejrzeć można fragmenty znanego filmu "Krzyżacy" na podstawie powieści H. Sienkiewicza. W muzeum podziwiać możemy m.in. średniowieczną broń i inny ekwipunek. Znajdują się tu również fotografie zbiorowych mogił odnalezionych podczas badań archeologicznych.

Miejsca przypuszczalnego obozowania wojsk polskich i litewskich oraz stanowiska dowodzenia króla Jagiełły zostały oznakowane wokół pola bitwy. Jednym z takich miejsc jest kopiec Jagiełły, który został usypany przez harcerzy w 1959 r. Niedaleko zespołu pomnikowego znajdziemy ruiny kapliczki pobitewnej. Kaplicę poświęcono w 1413 r, a co roku w rocznicę bitwy przybywało tu wielu polskich pielgrzymów. Z tego też powodu władze pruskie poleciły rozebrać kaplicę w 1720 r. Po II wojnie światowej ocalałe fragmenty zachowano jako trwałą ruinę. W pobliżu ruin kapliczki leży Kamień Królewski zwany też Kamieniem Jagiełły.

Co roku w weekend około 15 lipca odbywa się tu inscenizacja bitwy, którą odbywają członkowie bractw rycerskich. Bierze w niej udział około 1,5 tys. rycerzy, a całą bitwę obserwuje około 70 tys. widzów.