Założono go na planie czworoboku, od strony północnej dostawiając dansker, czyli latrynę w formie baszty połączoną z budowlą krytym pomostem. Komunikację zapewniały drewniane krużganki biegnące wokół elewacji. W XVIII w. zamek znowu ucierpiał podczas pożaru miasta. Po wybuchu prochu po skrzydle zachodnim nic nie zostało. Jednak już kilka lat później (1807 r.) do zamku zawitał Napoleon Bonaparte, który postanowił tu odpocząć po bitwie pod Pruską Iławą (aktualnie Bagrationowsk w obwodzie kaliningradzkim). Przez miesiąc dowodził stąd wojskiem. Także w tym miejscu rozpoczął słynny romans z Marią Walewską. Prawdopodobnie Napoleon mieszkał w komnacie na piętrze w północnym skrzydle zamku.

W XIX w. zamek był siedzibą starostwa i sądu i mieszkali w nim także urzędnicy. W 1945 r. wkroczyli tu czerwonoarmiści i spalili budowlę. Jej odbudowę rozpoczęto w latach 70. Obecnie mieści się tu centrum kultury, galeria, biblioteka oraz muzeum. Na wewnętrznych elewacjach zachowały się ceramiczne, profilowane portale, a piwnice ze sklepieniami krzyżowymi wciąż mają gotycki charakter. W muzeum możemy zobaczyć makiety XVI- i XIX-wiecznego miasta , kolekcję broni i ceramiki oraz przedmioty znalezione podczas prac wykopaliskowych pod ratuszem. Do dziś pozostały również pamiątki po Napoleonie: kopia obrazu Marie Nicolasa Ponce-Camusa "Napoleon użycza łask mieszkańcom Ostródy", list cesarz czy pamiątkowy medal "Napoleona Osterode".